Jurisprudential Strategies in the Religious Education and Management of Youth

Document Type : Original Article

Authors

1 Faculty of Jurisprudence and Principles, Women's Islamic Seminary, Yazd, Iran.

2 Faculty of Jurisprudence and Principles, Al-Zahra University, Qom, Iran.

Abstract

The present article, titled "Jurisprudential Strategies in the Religious Education and Management of Youth," aims to provide an operational model based on religious texts for the spiritual guidance of the younger generation. The necessity of this research stems from two main challenges: on the one hand, the generational gap and the declining inclination of youth towards some traditional religious practices, and on the other hand, the need to address doubts and provide clear and appealing guidelines. In this regard, using a descriptive-analytical method and relying on authentic jurisprudential sources, the article deduces macro and micro strategies. The research findings indicate that dynamic jurisprudence, by offering strategies such as "prioritizing attraction over coercion," "explaining the philosophy and wisdom behind acts of worship," "implementing a gradual method in assigning religious duties," "utilizing the capacity of virtual space," and "practical role-modeling," can play a central role in the effective management of religious education. The article ultimately concludes that the application of these jurisprudential strategies will not only enhance the quantity and quality of religious practices among youth but will also lead to the formation of a genuine and stable religious identity in them.

Keywords

References

قرآن کریم.
آمِدی، عبدالواحد بن محمد. (۱۳۶۶). غرر الحکم و درر الکلم (سید مهدی رجایی، مصحح). قم، ایران: دار الکتاب الإسلامی.
ابن‌فارس، ابوالحسین احمد. (۱۳۸۷). مقاییس اللغة (نسخه خطی). قم، ایران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
اعرافی، علیرضا. (۱۳۸۱). فقه تربیتی (سید علینقی موسوی، محقق). قم، ایران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
باقری، خسرو. (۱۳۹۰). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی (ج. ۱). تهران، ایران: انتشارات مدرسه.
حر عاملی، محمد بن حسن. (۱۴۰۹ ق). وسائل الشیعة. قم، ایران: مؤسسه‌ی آل البیت(ع).
داودی، محمد. (۱۳۹۰). تربیت دینی. قم، ایران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۷۳). لغت‌نامه دهخدا. تهران، ایران: دانشگاه تهران.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (بی‌تا). المفردات فی غریب القرآن. دمشق، سوریه: دار العلم.
سجادی، سید مهدی. (۱۳۹۸). فراتحلیل تأثیر فضای مجازی بر هویت دینی نوجوانان و جوانان ایرانی. مطالعات فرهنگ و ارتباطات، ۲۰(۴۴)، ۱۷۵-۲۰۰.
صدر، سید محمدباقر. (۱۴۰۷ ق). اقتصادنا. قم، ایران: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
طباطبایی، سید محمدحسین. (۱۳۹۰ ق). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت، لبنان: مؤسسه‌ی الاعلمی للمطبوعات.
عمید، حسن. (۱۳۶۰). فرهنگ فارسی عمید. تهران، ایران: امیرکبیر.
کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۴۰۷ ق). الکافی. تهران، ایران: دارالکتب الإسلامیه.
مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳ ق). بحار الأنوار. بیروت، لبنان: دار إحیاء التراث العربی.
مطهری، مرتضی. (۱۳۷۷). آشنایی با قرآن (ج. ۷). در مجموعه آثار (ج. ۲۱). تهران، ایران: انتشارات صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر. (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران، ایران: دارالکتب الإسلامیه.
موسوی خمینی، سید روح‌الله. (بی‌تا). تحریر الوسیلة. قم، ایران: مؤسسه مطبوعات دار العلم.
مقالات
اعرافی، علیرضا. (۱۳۹۵). تأثیرات فقه بر نظام تربیتی. راهبرد فرهنگ، (ویژه‌نامه)، ۱۵۷-۱۷۸.
رضایی، محمدعلی و نجفی، حمید. (۱۳۹۳). تربیت عبادی از منظر قرآن. قرآن و علم، ۸(۱۴)، ۸۵-۱۲۰.
فصلنامه تربیت اسلامی. (۱۳۹۵). بررسی میزان اثربخشی روش‌های تدریس معلمان دروس معارف اسلامی بر نگرش دانش‌آموزان به نماز. تربیت اسلامی، ۱۱(۲۲)، ۷-۲۸.
ملک‌زاده، محمدحسین. (۱۳۹۵). دروس خارج اصول نظام‌سازی فقهی. منتشر نشده.
میرباقری، سید محمدمهدی، عبداللهی، محمدحسین و نوروزی، رضا. (۱۳۹۵). فقه حکومتی از منظر شهید صدر (ره) با مروری بر ویژگی فقه نظامات. راهبرد فرهنگ، (ویژه‌نامه)، ۱۵۷-۱۷۸.

Files

Share

How to cite

Statistics